(Muški) Parfemi na filmu

Piše: Ivo Parać, ekskluzivno za Moj Film

Velika režiserska imena poput Scorseseja i Richieja, ove sezone ne nude dugometražne već kratke, i to reklamne filmove za muške parfeme. Mirišu li oni na remek-djela?

Tipičnu reklamu za neki parfem najčešće više režiraju produkt menadžeri i reklamne agencije, nego sami filmski režiseri. Predivni kadrovi lijepih žena sa intenzivnim close-up kadrovima dijelova tijela poput usana i ponajviše ženskog vrata, u kombinaciji sa žućkastom tekućinom koja se slijeva niz dekolte + veliki finale - kadar bočice na pijedestalu uz orgazmični glas koji izgovara ime parfema, najčešći je scenarij. Kod muškaraca je stvar malo drukčija: glas nije ženski i orgazmičan, već muški i zvuči malo starije, autoritativnije. Nema senzualnih kadrova usana niti vrata, već puno slučajnih kadrova mišića, superluksuzni sportski automobil, i puno motiva koji simboliziraju avanturizam i slobodu: trčanje na plaži goli do pasa, neki adrenalinski sport, i obavezno jedna ili cijelo krdo žena manekenske građe, koje se ponašaju kao da su na seksualnim drogama. No nažalost, takav tip reklamnog filma funkcionira i djeluje već desetljećima, a ženski i muški parfemi se toliko dobro prodaju svo to vrijeme, da je licemjerno okriviti samo režisere i reklamne agencije za ne­maštovitost.

Martin Scorsese

Ipak, ove su sezone lansirane dvije zamjetno drukčije reklamne kampanje za muške par­feme. Ako ih gledamo kao reklamni film umetnut između dvije epizode CSI Miamija naprimjer, obje su atipične, čudne, i ne djeluju kao reklame. Ako ih gledamo kao zaseb­ne kratkometražne filmove, da li se radi o remek-djelima?

Počnimo s boljim: Chanel Bleu sa Gaspar­dom Ullielom u glavnoj ulozi, kojeg pamtimo po ulogama u Hannibalu i Zaruke su dugo trajale i režiji oskarovca Martina Scorseseja. Radnja se odvija u New Yorku, ne-tipično za Chanel koji cijeli svoj šarm gradi  na Francuskoj i svojoj modnoj baštini, negdje između njujorškog metroa išaranog graffitima, luksu­znog hotela i dvorani u kojoj glavni lik drži novinsku konferenciju na kojoj objavljuje: “I am not going to be the person I am expected to be anymore”. Shodno tome, Bleu de Chanel slogan je “be unexpected”. Ovaj 1-minutni je film snimljen u “neočekivano” plavom tonu, baš onakvom kakva je i bočica: nedovoljno plava da bude samo plava, i nedovoljno crna da bude skroz crna.

Jude Law

Radnja pomalo ostaje visjeti nad njujorškim glamurom kojeg prate rokerski taktovi Rolling Stonesovog hita She said yeah, dok se u Gaspardovom društvu pojavljuje misteriozna brineta u hotelskoj sobi, s kojom očito prekida vezu, te zaljubljena plavuša koja je u jednoj sceni u sretnoj ljubavi s njime, u drugoj je novinarka na pressici koja zapanjeno gleda dok on izgovara sada već kultnu gorespomenutu rečenicu. Kod Chanelovog je plavetnila fascinantno upravo to da je to Scorsese, Oskarovac koji inače ne režira bilošto za bilokoga. Iz intervjua koji su Ullliel i Scorsese dali prilikom velike premijere, dade se iščitati kako nitko od njih zapravo i nije dobio neke konkretne upute, tipa: “ u 15. i 48. sekundi mora se jasno vidjeti logotip i bočica parfema”, što za režisera znači potpunu slobodu. Kreativnu, i u ovom slučaju budžetnu: naime, na kraju reklamnog filma, bridovi kvadratna prostorija u kojoj se održava press-konferencija, se odjednom rastvara, novinari “ostaju bez krova nad glavom”, a Ulliel napušta ono što je ostalo od pressice kao pobjednik. S jedne strane nadrealno, a s druge vrlo simbolički.

Chanel nam jasno poručuje: izađite iz okvira i budite neočekivani.

Slijedeći na repertoaru je Dior Homme. Novi reklamni film za miris koji doduše nije nov, ali zaslužuje novu reklamu, naslovljen je "Le Rendez-vous" i donosi nam antipatičnog ali sjajnog Jude Lawa u glavnoj ulozi, i režiju Guya Richieja. Film traje 5 minuta (doduše, odjavna špica traje minutu) i pravi je francuski mini "film-noir" snimljen u Parizu...

Nastavak pročitajte na www.magazin.moj-film.hr (stranica 8)

Martin Scorsese Jude Law ivo parać muški parfemi na filmu Chanel Dior Guy Richie